Alert europejski: CCS z nowym draftem rozporządzenia dot. producentów ropy i gazu
W drugiej połowie marca br. Komisja Europejska opublikowała draft rozporządzenia delegowanego dot. CCS oraz wkładu w realizację celu w tym zakresie dla producentów ropy i gazu. Przed przedsiębiorstwami z sektora wydobycia i produkcji niektórych węglowodorów konieczność sprostania ambitnemu wyzwaniu w postaci osiągnięcia do 2030 r. 50 mln ton zatłaczania CO2 (rocznie) na poziomie całej UE.
NZIA i CCS
Akt o przemyśle neutralnym emisyjne (NZIA) ma na celu między innymi przyczynienie się do stworzenia unijnego rynku usług składowania CO2. Dokument ten wyznaczył cel na poziomie EU, jakim jest osiągnięcie zdolności zatłaczania 50 milionów ton CO2 rocznie. Aby jednak osiągnąć ten cel do 2030 r., wymaga to m.in. od producentów ropy i gazu wniesienia wkładu w rozwój operacyjnych geologicznych składowisk CO2 - proporcjonalnie do wolumenu produkcji w latach 2020-2023.
W tym obszarze Komisja zobligowana została do wydania rozporządzenia delegowanego, które ustanawia sposób określania podmiotów, które mają wnieść wkład w realizację powyższego celu, metody obliczania wkładu tych podmiotów oraz sposób składania sprawozdań z postępów w tym zakresie.
Przebieg procesu legislacyjnego
Konsultacje publiczne projektu rozpoczęte dnia 19 marca br. zakończą się 16 kwietnia br. Choć wstępnie organ wykonawczy UE zapowiadał wydanie rozporządzenia w I kwartale br., a już dziś wiadomo, że w tym zakresie producenci ropy i gazu muszą jeszcze chwilę poczekać.
Za przygotowanie projektu oraz przeprowadzenie konsultacji publicznych związanych z omawianym rozporządzeniem odpowiedzialna jest Dyrekcja Generalne ds. Klimatu (DG CLIMA), która na poziomie operacyjnym współpracowała z Grupą ekspertów ds. geologicznego składowania dwutlenku węgla (E03924).
Mało popularne konsultacje publiczne
Choć minęły już prawie 4 tygodnie od opublikowania draftu w konsultacjach publicznych głos zabrało jedynie 5 podmiotów, z czego 2 przekazane zostały przez organizacje branżowe z Niemiec i Hiszpanii. W obu ww. stanowiskach jasno wskazano na:
• Pilną potrzebę przyspieszenia rozwoju niezbędnej infrastruktury wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS), w tym składowisk i ogólnounijnej sieci transportowej CO,
• wprowadzenie jasnych maksymalnych terminów w odniesieniu do procedur wydawania pozwoleń, a także ustalenie wiążącego terminu, w którym właściwe organy muszą odpowiadać na wnioski o udzielenie zezwolenia, aby zapewnić wiarygodność planowania i pewność inwestycji.
Co z tego wynika?
W komunikacie Komisji z dnia 6 lutego 2024 r. pn. „W kierunku ambitnego zarządzania emisjami przemysłowymi w UE” stwierdzono, że w oparciu o modelowanie oceny skutków dla celu klimatycznego na 2040 r. konieczne jest zwiększenie rocznej zdolności zatłaczania CO2 do geologicznego składowania do co najmniej 250 mln ton CO2 rocznie w 2040 r. w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Prognoza ta podkreśla pilną potrzebę zapewnienia w Unii do 2030 r. zdolności zatłaczania w celu rocznego składowania 50 mln ton CO2 na stałe pod ziemią, aby wesprzeć dekarbonizację przemysłu w ograniczaniu trudnych do zlikwidowania emisji.
Co ważne, zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2024/1735 do dnia 30 czerwca 2025 r. posiadacze zezwoleń mają przedłożyć Komisji plan określający szczegółowo, w jaki sposób zamierzają zrealizować swój wkład w realizację unijnego celu w zakresie zdolności do zatłaczania CO2 do 2030 r. Oznacza to więc wprost, że firmy będą miały ekstremalnie mało czasu na realizację ww. obowiązku.
