FED zdecyduje dzisiaj o stopach procentowych. Jaką decyzję podejmie FOMC?
Decyzja Rezerwy Federalnej zapadnie dziś o 20:00 czasu polskiego, a pół godziny później Jerome Powell stanie przed kamerami. W normalnych warunkach byłby to kolejny rozdział cyklu łagodzenia. Tym razem stawka jest większa: mieszanka sprzecznych danych, spór o niezależność banku centralnego i roszady kadrowe w zarządzie Fed składają się na najbardziej newralgiczne posiedzenie w tym roku.
Wall Street umiarkowanie optymistyczne wobec Nasdaq. Najnowsze prognozy banków inwestycyjnych
Bazowy scenariusz: ćwiartka i sygnał ciągu dalszego
Rynek liczy na obniżkę o 25 pb z przedziału 4,25-4,50%. To najbezpieczniejsza ścieżka dla instytucji, która działa konsensualnie. „Gołębie” będą jednak podnosić argumenty za większym ruchem: sierpniowy raport z rynku pracy był słaby, a wcześniejsze szacunki kreacji miejsc pracy zostały przez BLS skorygowane w dół aż o 911 tys. w roku do marca. Tygodniowe wnioski o zasiłek sięgnęły 263 tys. i to najwyższy poziom od października 2021 r. Jednocześnie inflacja w sierpniu nieco przyspieszyła i wciąż jest blisko 1 pkt proc. powyżej celu 2%. To układ łagodnej stagflacji, w którym Fed musi godzić mandat maksymalnego zatrudnienia ze stabilnością cen.
W praktyce oznacza to, że sama wielkość ruchu może mieć mniejsze znaczenie niż język komunikatu i mapa na kolejne miesiące. Jeśli w tekście pojawi się wyraźniejsza wrażliwość na „ryzyka dla zatrudnienia” i mniej asertywny opis kondycji rynku pracy, rynek dopisze w wycenach kolejne cięcia. To jest dziś klucz.
Spółki zbrojeniowe z ponadprzeciętnymi stopami zwrotu - koszyk Saxo +94% vs MSCI World +19%
SEP i „kropki”: kierunkowskaz na 2025-2026
Razem z decyzją poznamy kwartalne projekcje (SEP), w tym wykres kropek pokazujący oczekiwania członków FOMC wobec ścieżki stóp. W czerwcu medianowo widać były dwa ruchy w dół w 2025 r.; po rewizjach zatrudnienia część uczestników mogła przesunąć się bliżej łagodzenia. Część domów oczekuje, że dodatkowe luzowanie zostanie wpisane w 2026 r. Niewiadomą pozostaje frekwencja samych projekcji: jeśli nowy gubernator nie zdążył dostarczyć własnych prognoz, zobaczymy mniej niż zwyczajowe 19 punktów. To detal techniczny, ale ważny dla interpretacji mediany.
Skład stołu: Cook i Miran na pierwszym planie
Na posiedzeniu ma być obecna Lisa Cook. Mimo prób odwołania jej przez Biały Dom i zarzutów dotyczących dokumentów hipotecznych z 2021 r. (przed wejściem do Fed), sąd tymczasowo wstrzymał dymisję, a sąd apelacyjny odmówił jej zawieszenia. Cook pozostaje więc pełnoprawnym głosem i głosem do liczenia. Ta bezprecedensowa sytuacja siłą rzeczy unosi pytania o niezależność banku centralnego.
Do zarządu dołącza też Stephen Miran, zatwierdzony w Senacie minimalną większością 48-47. To bliski współpracownik prezydenta, który publicznie opowiadał się za łagodniejszą polityką i bagatelizował trwałość wpływu ceł na inflację. W przeszłości proponował nawet daleko idące zmiany ładu instytucjonalnego Fed, jak nacjonalizację banków regionalnych i zatrudnienie członków zarządu „z woli” prezydenta. Jego mandat wygasa 31 stycznia, co daje mu 136 dni i udział w czterech głosowaniach. Z rynkowych oczekiwań: nie powinien dziś forsować „jumbo” cięcia, raczej wzmacniać przekaz o powrocie do regularnych obniżek po przerwie w 2024 r.
Tło polityczne jest czytelne: prezydent zapowiada, że wkrótce będzie miał większość własnych nominatów w zarządzie, a sondaże wśród zarządzających (m.in. badanie Bank of America) pokazują skok obaw o niezależność Fed. Dla rynków to wciąż szum, dopóki nie przełoży się na utratę zdolności do zwrotu. Na konferencji padną o to pytania; stawka dla Powella to wiarygodnie podkreślić autonomię procesu.
Co powie Powell: trzy sygnały, których szuka rynek
- Rynek pracy - zastąpienie dotychczasowych, pewnych sformułowań bardziej ostrożnym opisem chłodzenia zatrudnienia i niedozatrudnienia.
- Cła - „przelookowanie” efektów ceł, czyli teza, że ich wpływ na ceny nie jest trwały. To zielone światło dla cięć mimo podwyższonej inflacji.
- Warunkowość ścieżki - precyzyjne wskazanie, jakie dane staną się hamulcem dalszego łagodzenia. Im jaśniejsze progi, tym większa wiarygodność.
Z perspektywy kredytobiorców w USA ważniejsze od ruchu Fed są rentowności 10-latek. Te ustala rynek, nie komitet. Jeśli inwestorzy uznają, że determinacja w walce z inflacją słabnie, długi koniec może rosnąć mimo cięcia krótkich stóp. Ed Yardeni przypominał, że taki epizod widzieliśmy już po obniżce z końca 2023 r. W efekcie Fed „pomaga”, a raty hipotek i kart kredytowych nie spadają. To koszt osłabionej wiarygodności, który nie objawia się krachem akcji, lecz droższym długoterminowym pieniądzem.
Co oznacza to dla rynków i dla Europy
Na krótkim odcinku hossa w USA ma paliwo: S&P 500 i Nasdaq biją rekordy, a 10-letnie rentowności krążą trochę powyżej 4% - daleko od styczniowego szczytu 4,8%. Dopóki Fed komunikuje przewidywalny, stopniowy cykl, wyceny mają z czego żyć. W średnim horyzoncie liczy się wiarygodność. Jeśli dzisiejszy przekaz będzie zbyt miękki wobec inflacji, długi koniec może pójść w górę i skasować część korzyści z cięcia.
Z europejskiego punktu widzenia bardziej niż sama „ćwiartka” interesuje nas trajektoria 2025-2026 i reakcja dolara. Gołębi Fed to potencjalnie słabszy USD i oddech dla rynków wschodzących; jeśli jednak 10-latka wzrośnie, efekt może się zneutralizować. W akcjach lepiej faworyzować spółki, które dowożą realną gotówkę, a nie tylko obietnice odległych przepływów.
Opcjonalnie: https://zagranica.strefainwestorow.pl/
