Globalny portfel wszystkich aktywów inwestycyjnych – z wyjątkiem kryptowalut – przyniósł w latach 1960-2017 średnioroczną realną stopę zwrotu w wysokości 4,45%.
Średnioroczna stopa zwrotu globalnego portfela wszystkich aktywów inwestycyjnych w latach 1960-2017 wyniosła 3,39% ponad stopę wolną od ryzyka (jest nią zazwyczaj oprocentowanie 10-letnich obligacji skarbowych) – tak wynika z artykułu „Historical Returns of the Market Portfolio” autorstwa Ronalda Q. Doeswijka (badacz niezależny), Trevina Lama (Rabobank) oraz Laurensa Swinkelsa (Robeco Quantitative Investments).
Globalny portfel zachowuje się świetnie w trakcie ekspansji gospodarczej
Doeswijk, Lam i Swinkels postanowili sprawdzić, jak ukształtuje się wyniki inwestycyjny idealnie zdywersyfikowanego portfela. Złożyli go z 10 klas aktywów, podzielonych na 5 kategorii: akcje (publiczne i prywatne), obligacje skarbowe (rynków rozwiniętych i wschodzących, indeksowane inflacją), obligacje nie-rządowe (m.in. korporacyjne, o wysokim i niskim ratingu), nieruchomości, surowce. Przeanalizowali okres 1960-2017.
Autorzy postawili sobie kilka niezwykle ciekawych, z punktu widzenia inwestorów, pytań badawczych. I spróbowali na nie odpowiedzieć. Poniżej prezentujemy pytania i odpowiedzi:
- Jaka jest średnia roczna realna stopa zwrotu i odchylenie standardowe dla globalnego portfela wszystkich aktywów inwestycyjnych, z lat 1960-2017 (bez kryptowalut)?
Wyniosła ona 4,45%, a odchylenie standardowe – 11,2% (obliczenia brutto, z uwzględnieniem kosztów transakcyjnych, podatków i opłat za zarządzanie). Średnia arytmetyczna wyniosła 5,05%.
- Jak ta stopa zwrotu przestawiała się w trakcie koniunktury gospodarczej, a jak w czasie recesji?
Podczas okresu ekspansji gospodarczej była o 9,68 pkt. proc. wyższa, niż w okresie recesji.
- Jak stopa zwrotu z tego portfela prezentowała się w okresie inflacji, a jak w okresie deflacji?
W okresie wysokiej inflacji 1960-79, stopa zwrotu z tegoż portfela była o 2,77 pkt. proc. niższa, niż w okresie 1980-2017. (Badacze stwierdzili jednak, że jest to różnica statystycznie nieistotna).
Średnioroczna stopa zwrotu z globalnego portfela w dekadach
Źródło: Doeswijk, Lam i Swinkels (2019)
Zobacz także: Skuteczne inwestowanie w wartość wymaga umiejętności wyceniania aktywów niematerialnych - mówi Michael Mauboussin
Inwestorzy nie powinni popadać w hurraoptymizm
Co ciekawe, autorzy badania ostrzegają jednak inwestorów przed zbytnim hurra-optymizmem. Uzyskana stopa zwrotu wygląda obiecująco, ale dotyczy ona przeszłego okresu i nie musi się powtórzyć w przyszłości. Tym bardziej, że – jak podkreślają Doeswijk, Lam i Swinkels – okres badawczy objął taki fragment historii świata, w którym nie wystąpiła hiper-inflacja (jak w Niemczech w latach 1921-23), nie było wielkiej ogólnoświatowej wojny, a żaden z krajów (oprócz Finlandii) nie doświadczył tak ponurego zdarzenia, jak krach rynku akcji w okresie depresji gospodarczej. „Z jednej więc strony zaletą naszego badania jest dokładność, ale wadą może być to, że kreśli zbyt optymistyczny obraz stóp zwrotu, możliwych do osiągnięcia na globalnym rynku inwestycyjnym” – stwierdzili autorzy omawianego artykułu.
Dla porównania, naukowcy zerknęli na podobne badanie przeprowadzone przez Dimsona, Marsha i Stauntona (2017). W tamtym badaniu okazało się, że średnioroczna realna stopa zwrotu dla portfela złożonego w połowie z akcji, a w połowie z obligacji, w okresie 1900-59 sięgnęła 2,76%, a w okresie 1960-2016 wyniosła 5,01%, czyli różnica wyniosła 2,24 pkt. proc. Jak widać, I połowa XX wieku była o wiele gorsza dla inwestorów, niż II połowa, przynosząc na dość ryzykownym portfelu stopę zwrotu podobną stopie wolnej od ryzyka.
